Owsianka kremowa (z koglem-moglem) :)

Hobbystycznie biorę udział w tzw. larpach czyli pewnej grze związanej z odgrywaniem fikcyjnych bohaterów (głównie fantasy choć nie tylko).

Inaczej mówiąc- to taki udział w książce, do której ktoś pisze fabułę i rozdaje role. Każda z pewnym celem do wykonania.

Nie o larpach miałabyć jednak mowa.

Zgodnie z takim a nie innym zajęciem w czasie wolnym, paraduje sobie wraz z przyjaciółmi po lasach i zamkach w strojach wyjętych gdzieś z odmętów znajdujących się pomiędzy moją wyobraźnią a krainą Oz z nutką średniowiecza (opcjonalnie renesansu).

I tu przechodzimy do meritum - dla zaspokojenia wszystkich sukienkowych żądz mej wyobraźni zapisałam się do szkoły projektowania i szycia ubrań. I jako dwukierunkowiec pracujący zawodowo mogę z całą rzetelnością potwierdzić, że to najbardziej wycieńczające zajęcie jakie do tej pory podjęłam.

Do domu wracam o 21, głodna i wypompowana do poziomu dętki rowerowej pękniętej jeszcze we wczesnym PRL'u.

Robię sobie kanapkę, nastawiam wodę na herbatę i zaczynam czytać.

Mózg dochodzi do siebie gdzieś po 23-24, komunikując cichutko, że jak coś to on już trochę odpoczął i jest gotowy do dalszego życia.

Trochę późno.

To fajna szkoła. Może się przyzwyczaję. 

Niemniej jednak mój standardowy rytm posiłków jest obecnie jak te łodzie z bananami z nieszczególnie mądrej ogniskowej piosenki, czyli odpłynął w siną dal (kanapki o 21? Ja?!). Z wymyśleniem śniadania też nie jest łatwo. Zamiast planować je wieczorem,  rano staje na przeciw lodówki i czuje się jak dziecko szukające w lesie dawno zgubionego cukierka. Nijak nie wiem od czego zacząć.

Ponownie zatem przedstawiam tradycyjną jak sama tradycja (albo jak świat), szybką owsiankę z jajkiem (której irracjonalnie bał się jeść mój chłopak. Że niby surowe jajko ?! Fuj....) i słodzoną syropem klonowym (z 2% mlekiem). Z garstką malin.
 Plus trochę jogurtu naturalnego z GoldFlakes'ami (które po latach wróciły na mój stół). Do tego kawa z mlekiem.

Po raz kolejny przekonuje się, że owsianka z jajkiem jest dobra (co więcej nawet  mój sceptyczny  chłopak w trakcie jedzenia przestał robić minę jakby dostał karę).

Potem mój wystraszony głodówką organizm (od paru dni żyjący w nieustającym stresie pt. "czy kolejny posiłek w ogóle będzie istniał ?!") pochłoną jeszcze jabłko, winogrona i dwie wielkie porcje czekoladowego siemienia lnianego z miodem (słodka rozpusta z ideologiczną podbudową. "No bo przecież to dawka kwasów Omega3"). To nie jest dobry rytm posiłków.

Po południu czas ruszyć w drogę :) Gdzieś pod BielskoBiałą. Do znajomych. 

Sposób przygotowania owsianki ? Ok - dla 2 osób:

85 g mieszkanki płatków (u mnie owsiane płatki i otręby akurat)

250 ml mleka (u mnie 2%)

1 jajko 

coś do słodzenia (u mnie chlust, czyli jakiś 4 łyżki, syropu klonowego i trochę stewii)

pół łyżeczki soli

Gotujemy owsiankę najpierw na wodzie - zalewamy płatki tak aby przykryła je woda i gotujemy do jej odparowania/wchłonięcia (około 1-2 minut). Dolewamy mleka. Kiedy zgęstnieje zdejmujemy z gazu,  dodajemy coś do słodzenia i solenia, wlewamy jajko (najlepiej rozbełtane wcześniej, a już w ogóle najlepiej jeżeli będzie ubite) i energicznie mieszamy. Znowu około minuty gotowania z energicznym mieszaniem. I gotowe :)